Verwoestijning bestrijden:
strategieën en oplossingen

Verwoestijning: gevolgen en oplossingen

Verwoestijning heeft invloed op vitale aspecten van ons leven, zoals voedselzekerheid en biodiversiteit. Laten we de effecten van verwoestijning bespreken en de beste manier om dit groeiende probleem aan te pakken

Wat is verwoestijning?

Volgens de Verenigde Naties verliezen we elk jaar 12 miljoen hectare vruchtbare grond aan verwoestijning. Deze statistiek is alarmerend, gezien hoe gezonde grond rechtstreeks van invloed is op ons levensonderhoud.

Verwoestijning is wanneer vruchtbare grond verandert in een woestijn of semi-aride gebied. Dit gebeurt door een combinatie van natuurlijke en door de mens veroorzaakte factoren, zoals droogte, ontbossing, overbegrazing en onduurzame landbouwpraktijken. Verwoestijning heeft aanzienlijke gevolgen voor het milieu, de menselijke gezondheid en economische ontwikkeling, met name in aride en semi-aride regio's.

Lees meer: De belangrijkste oorzaken van ontbossing

Dit artikel bespreekt de oplossingen voor dit mondiale probleem en de beste strategie om verwoestijning te bestrijden met behulp van een op de natuur gebaseerde aanpak.

Waarom is het belangrijk om verwoestijning te voorkomen?

Het belang van de bestrijding van verwoestijning kan niet genoeg benadrukt worden. Het bedreigt duurzame ontwikkeling en het levensonderhoud van miljoenen mensen wereldwijd. Verwoestijning kan leiden tot verlies van bodemvruchtbaarheid, biodiversiteit en waterbronnen, wat resulteert in toenemende armoede, voedselonveiligheid en conflicten. Bovendien stoot verwoestijning opgeslagen CO₂ in de bodem uit en vermindert het de capaciteit van ecosystemen om CO₂ op te nemen vanwege het ontbreken van planten en bomen in grote gebieden.

Belangrijkste strategieën en oplossingen voor verwoestijning

• Herbebossing en bebossing: Het planten van bomen en andere vegetatie helpt bij het voorkomen van bodemerosie, verbetert de bodemvruchtbaarheid en herstelt gedegradeerde ecosystemen. Dit kan worden bereikt door bebossing, waarbij bomen worden geplant in gebieden waar ze eerder afwezig waren, of herbebossing, waarbij gedegradeerde bosgebieden worden hersteld.
• Duurzaam landbeheer (SLM): SLM omvat het aannemen van duurzame landbouwpraktijken, zoals behoud van de bodem, agroforestry en bodembehoud, om de gezondheid van de bodem te verbeteren, de gewasopbrengst te verhogen en bodemdegradatie te verminderen.
• Wateroogst en -beheer: Praktijken voor wateroogst en -beheer, zoals de bouw van kleine dammen, vijvers en andere wateropslagsystemen, helpen de beschikbaarheid van water te vergroten en de impact van droogte in aride en semi-aride regio's te verminderen.
• Behoud van biodiversiteit: Het beschermen en behouden van biodiversiteit is essentieel voor het behouden van gezonde ecosystemen, het verbeteren van de bodemvruchtbaarheid en het beperken van de impact van verhoogde uitstoot.
• Duurzame energieontwikkeling: De ontwikkeling van duurzame energiebronnen, zoals zonne- en windenergie, kan helpen het gebruik van fossiele brandstoffen te verminderen. Dit elimineert de overmatige behoefte om bomen te kappen, wat leidt tot meer gedegradeerde grond met erosie en verwoestijning.
• Beleid en institutionele ondersteuning: Overheden, non-profitorganisaties en andere belanghebbenden kunnen beleids- en institutionele ondersteuning bieden om duurzame landbeheerpraktijken te bevorderen, gedegradeerde gronden te herstellen en de middelen van gemeenschappen die in getroffen gebieden wonen, te ondersteunen.

Het bestrijden van verwoestijning vereist een holistische aanpak die de onderliggende oorzaken van bodemdegradatie aanpakt en herbebossing, duurzame landbeheerpraktijken, wateroogst, behoud van biodiversiteit en duurzame energieontwikkeling bevordert.

Lees meer: Herbebossing: 10 fantastische voordelen van het planten van bomen

Bij de DGB Group geloven we in het nemen van tastbare en strategische stappen om verwoestijning te voorkomen. We planten bomen als onderdeel van herbebossings- en bebossingsprojecten en bieden een boomplantabonnement aan voor iedereen die wil bijdragen aan het herstel en behoud van ecosystemen.

Waterdam tussen de bergen van Constanza in de Dominicaanse Republiek.

Integreer bomen in uw bedrijf met DGB

Hoofdoorzaken van verwoestijning

Er zijn twee soorten oorzaken die tot verwoestijning leiden: natuurlijke oorzaken en door de mens veroorzaakte oorzaken.

Natuurlijke oorzaken van verwoestijning

Dit zijn inderdaad natuurlijke factoren die bijdragen aan verwoestijning. We kunnen deze factoren niet rechtstreeks controleren, maar we kunnen ze wel proactief aanpakken door strategisch meer bomen te planten rond landbouw- of waterkantgebieden. De volgende zijn natuurlijke factoren die bijdragen aan verwoestijning:

• Veranderingen in temperatuur- en neerslagpatronen kunnen leiden tot verminderde regenval en extreem heet weer, wat kan leiden tot bodemdegradatie en verwoestijning.
• Droogte kan leiden tot bodemerosie en het verlies van vegetatiebedekking, waardoor het moeilijk wordt voor planten en dieren om te overleven in het getroffen gebied.
• Bodemerosie door wind en water kan resulteren in het verlies van de bovenste bodemlaag, die essentieel is voor plantengroei en kan leiden tot bodemdegradatie.

Menselijke oorzaken van verwoestijning

Mensen zijn de voornaamste drijvende krachten achter verwoestijning, waarbij natuurlijke oorzaken het probleem verergeren. Het aanpakken van de onderliggende oorzaken van verwoestijning vereist herbebossing en bebossing, duurzame landbouw zoals agroforestry en duurzame begrazing, en het aanpakken van de onderliggende economische, politieke en sociale factoren die onduurzame landgebruikspraktijken stimuleren. Hier zijn activiteiten die verwoestijning veroorzaken:

• Overbegrazing door vee kan resulteren in het verwijderen van vegetatiebedekking, wat leidt tot bodemerosie en verwoestijning.

• Verwoestijning, of het verwijderen van bomen en andere vegetatie, kan leiden tot bodemerosie en verwoestijning.
  
  
• Onduurzame landbouwpraktijken, zoals monocultuur en het overmatig gebruik van pesticiden en kunstmest, kunnen de bodemkwaliteit aantasten en bijdragen aan verwoestijning.
  
  
• Veranderingen in landgebruik en de omzetting van natuurlijke landbedekking, zoals bossen of graslanden, naar andere doeleinden, zoals stedelijke ontwikkeling of mijnbouw, kunnen leiden tot bodemdegradatie en verwoestijning.
  
  
• Bevolkingsgroei en verstedelijking kunnen de vraag naar voedsel, water en hulpbronnen vergroten, waardoor onduurzame landgebruikspraktijken en verwoestijning worden bevorderd.

Effect van verwoestijning

Verwoestijning, voornamelijk veroorzaakt door menselijke activiteiten zoals ontbossing en verstedelijking, leidt tot verdere milieukundige, sociale en economische veranderingen die in de toekomst tot meer problemen zullen leiden. Laten we de effecten van verwoestijning bekijken in relatie tot economische en milieustabiliteit en de middelen van bestaan van lokale gemeenschappen.

Milieueffecten van verwoestijning

• Verlies van vegetatiebedekking: Verwoestijning kan leiden tot het verlies van vegetatiebedekking, wat resulteert in bodemerosie en de degradatie van bodemkwaliteit.

• Bodemdegradatie: Verwoestijning kan leiden tot de degradatie van bodemkwaliteit, waardoor het moeilijk wordt voor planten en dieren om te overleven in het getroffen gebied.

• Verminderde biodiversiteit: Verwoestijning kan leiden tot een afname van biodiversiteit, omdat soorten niet in staat zijn zich aan te passen aan de veranderende omstandigheden.

• Verhoogde kwetsbaarheid voor veranderingen in weerpatronen: Gebieden die worden getroffen door verwoestijning zijn kwetsbaarder voor de gevolgen van veranderingen in weerpatronen, zoals toenemende droogte en verminderde neerslag.

Economische gevolgen van verwoestijning

• Verlies van landbouwproductiviteit: Verwoestijning kan leiden tot een verlies van landbouwproductiviteit, waardoor het voor boeren moeilijk wordt om gewassen te verbouwen en vee te houden.

• Verminderde beschikbaarheid van water: Verwoestijning kan de beschikbaarheid van water verminderen, waardoor het voor gemeenschappen moeilijk wordt om schoon drinkwater en irrigatiewater te verkrijgen.

• Verlies van middelen van bestaan: Verwoestijning kan resulteren in het verlies van middelen van bestaan voor gemeenschappen die afhankelijk zijn van natuurlijke hulpbronnen voor hun overleving, zoals boeren en herders.

• Toenemende armoede: Verwoestijning kan leiden tot toenemende armoede, omdat gemeenschappen worstelen om zich aan te passen aan veranderende milieuomstandigheden en het verlies van natuurlijke hulpbronnen.

Sociale gevolgen van verwoestijning

• Ontwrichting: Verwoestijning kan leiden tot de ontwrichting van gemeenschappen, omdat ze gedwongen worden hun huizen te verlaten op zoek naar voedsel, water en hulpbronnen.
  
  
• Conflict: Concurrentie om schaarse hulpbronnen kan leiden tot conflicten tussen gemeenschappen, met name in gebieden waar hulpbronnen al schaars zijn.
  
  
• Migratie: Verwoestijning kan leiden tot migratie, omdat gemeenschappen gedwongen worden te verhuizen op zoek naar voedsel, water en hulpbronnen.
  
  
• Gezondheidseffecten: Verwoestijning kan leiden tot gezondheidseffecten, zoals ondervoeding en ziekte, omdat gemeenschappen moeite hebben om toegang te krijgen tot voedsel en schoon water.
  
  Over het algemeen heeft verwoestijning aanzienlijke milieu-, economische en sociale gevolgen, met name in ontwikkelingslanden waar gemeenschappen sterk afhankelijk zijn van natuurlijke hulpbronnen voor hun overleving. Het aanpakken van de onderliggende oorzaken van verwoestijning en het bevorderen van duurzame landgebruikspraktijken is essentieel om deze gevolgen te verzachten en veerkracht op te bouwen in getroffen gemeenschappen.

 Een groep vrouwen transporteert drinkwater naar een dorp in Afrika.

Hoe voorkomt men verwoestijning

Een combinatie van preventieve en herstellende maatregelen is nodig om verwoestijning effectief te bestrijden. Het implementeren van duurzame landbeheerpraktijken, herbebossings- en bebossingsinitiatieven, en effectieve strategieën voor waterbehoud en -beheer kan bodemdegradatie voorkomen en de veerkracht van natuur en gemeenschappen in getroffen gebieden verbeteren.

Lees meer: Verwoestijning bestrijden: strategieën en oplossingen

Het herstel van gedegradeerde grond en vegetatiebedekking door middel van technieken voor bodem- en vegetatieherstel kan ook de effecten van verwoestijning verminderen en het duurzaam gebruik van natuurlijke hulpbronnen bevorderen. Proactief zijn en verwoestijning voorkomen is een essentieel onderdeel van natuurbescherming en sociaaleconomische stabiliteit.

Preventieve maatregelen om verwoestijning tegen te gaan

• Herbebossing en bebossing: Het planten van bomen kan helpen bij het herstellen van gedegradeerde grond en het verbeteren van de bodemkwaliteit. Bebossing, het aanplanten van bossen in gebieden waar eerder geen bomen waren, kan helpen om de effecten van verwoestijning te verminderen door erosie te verminderen en de bodemvruchtbaarheid te verhogen.
  
  
• Waterconservering en -beheer: Effectieve praktijken voor waterconservering en -beheer kunnen watertekort verminderen en de bodemvochtigheid verbeteren, wat essentieel is voor plantengroei. Strategieën zoals regenwateropvang, druppelirrigatie en droogteresistente gewassen kunnen water besparen en de opbrengst van gewassen verbeteren.
  
  
• Duurzaam landbeheer: Duurzame landbeheerpraktijken zoals agroforestry, duurzame begrazing en behoudslandbouw kunnen helpen om de bodemkwaliteit te verbeteren, erosie te verminderen en de biodiversiteit te vergroten. Deze praktijken kunnen ook economische voordelen opleveren voor lokale gemeenschappen door de landbouwproductiviteit te verbeteren en nieuwe inkomsten genererende kansen te creëren.

Herstelmaatregelen om verwoestijning aan te pakken

Ecologische hersteltechnieken

Ecologische hersteltechnieken hebben tot doel natuurlijke ecosystemen en biodiversiteit te herstellen in gedegradeerde gebieden. Enkele voorbeelden van ecologische hersteltechnieken zijn:

• Herbeplanting: Herbeplanting houdt in dat inheemse plantensoorten worden geplant in gedegradeerde gebieden om de vegetatiebedekking te herstellen en de bodemkwaliteit te verbeteren.
  
  
• Habitat herstel: Habitat herstel omvat het herstellen van natuurlijke leefgebieden, zoals wetlands en bossen, om biodiversiteit en ecosysteemdiensten te bevorderen.
  
  
• Landschapsherstel: Landschapsherstel omvat het herstellen van hele ecosystemen, zoals watersheds of rivierbekkens, om ecologische veerkracht te bevorderen en klimaattoestanden te verbeteren.

Yacare-kaaiman in zijn rivierhabitat. Ibera Wetlands, Corrientes, Argentinië.

Lees over ons natuurherstelproject in Oeganda

Technieken voor bodemherstel

Bodemhersteltechnieken hebben tot doel de vruchtbaarheid en kwaliteit van de bodem in gedegradeerde gebieden te verbeteren. Enkele voorbeelden van bodemhersteltechnieken zijn:

• Toevoeging van organisch materiaal: Organisch materiaal, zoals compost, mest en gewasresten, kan worden toegevoegd aan gedegradeerde bodems om de bodemstructuur en vruchtbaarheid te verbeteren.
  
  
• Gebruik van meststoffen: Het toepassen van meststoffen, zoals stikstof, fosfor en kalium, kan de bodemvruchtbaarheid en plantengroei verbeteren in gedegradeerde gebieden.
  
  
• Bodemverbeteraars: Bodemverbeteraars, zoals kalk en gips, kunnen de pH van de bodem verbeteren en bodemzoutgehalte verminderen in getroffen gebieden.
  

Beleidsoplossingen om verwoestijning tegen te gaan

Beleidsoplossingen op internationaal en nationaal niveau zijn belangrijk voor het bevorderen van duurzame landgebruikspraktijken en het bestrijden van verwoestijning. Effectieve beleidsmaatregelen en programma's kunnen helpen bij het aanpakken van de onderliggende oorzaken van verwoestijning, zoals onduurzame landgebruikspraktijken en ontbossing, en het bevorderen van het duurzaam gebruik van natuurlijke hulpbronnen. Hieronder zullen we de belangrijkste soorten institutionele oplossingen voor verwoestijning bespreken.

• Internationale overeenkomsten en conventies: Internationale overeenkomsten en conventies, zoals de United Nations Convention to Combat Desertification (UNCCD), bieden een kader voor mondiale samenwerking en actie om verwoestijning tegen te gaan. De UNCCD bevordert duurzame landgebruikspraktijken, ondersteunt het herstel van gedegradeerde grond en verbetert de levensomstandigheden van mensen in getroffen gebieden.

• Nationaal beleid en programma's: Nationaal beleid en programma's kunnen een kader bieden voor het aanpakken van verwoestijning op nationaal niveau. Enkele voorbeelden van nationaal beleid en programma's gericht op het bestrijden van verwoestijning zijn:

• • Het Three North Shelterbelt Programme in China bestrijdt verwoestijning in de noordelijke regio's van het land door bomen te planten om een barrière te creëren tegen wind- en zanderosie.

  • Het Great Plains Conservation Programme in de Verenigde Staten financiert middelen voor boeren en ranchers in het Great Plains-gebied om conserveringspraktijken te implementeren die helpen bij het voorkomen van bodemerosie en bescherming tegen verwoestijning.

  • Het National Afforestation Programme in Nigeria bestrijdt verwoestijning door herbebossings- en bebossingsactiviteiten te bevorderen, waaronder het planten van bomen in gedegradeerde gebieden en het creëren van groengordels rond steden om verdere oprukking van de woestijn te voorkomen.

  • De National Soil Strategy in Australië richt zich op bodemdegradatie en erosie door duurzame landgebruikspraktijken te bevorderen, de bodemgezondheid te verbeteren en bodemerosie te verminderen.

  • Het Verdrag van de Verenigde Naties ter bestrijding van verwoestijning (UNCCD) is een mondiale overeenkomst ter bevordering van internationale samenwerking ter bestrijding van verwoestijning.

• Reforestatie- en bebossingsprogramma's: Reforestatie- en bebossingsprogramma's kunnen gedegradeerde grond herstellen, bodemerosie verminderen en biodiversiteit vergroten.

• Duurzame landbouwpraktijken: Duurzame landbouwpraktijken zoals behoudslandbouw en agroforestry kunnen de bodemkwaliteit verbeteren, de gewasopbrengst verhogen en biodiversiteit bevorderen.

• Landgebruiksplanning: Landgebruiksplanning kan duurzame landgebruikspraktijken bevorderen, bodemerosie verminderen en landdegradatie voorkomen.

• Bodem- en waterconservering: Programma's voor bodem- en waterconservering kunnen de bodemkwaliteit verbeteren, bodemerosie verminderen en de beschikbaarheid van water in getroffen gebieden vergroten.

• Duurzaam beheer van vee: Gebruiken voor duurzaam beheer van vee, zoals rotatiebegrazing en droogtetolerante rassen, kunnen overbegrazing verminderen en de bodemkwaliteit verbeteren.

Wat zijn innovatieve landbouwtechnieken?

Verwoestijning treedt vaak op als gevolg van overmatig gebruik van land- en waterbronnen en slechte landbouwpraktijken die bodemvoedingsstoffen uitputten. Innovatieve landbouwtechnieken kunnen helpen bij het bestrijden van verwoestijning door de bodemkwaliteit te verbeteren en waterbronnen te behouden. Enkele voorbeelden van deze technieken zijn:

• Conserverende landbouw: Dit landbouwsysteem minimaliseert verstoring van de bodem, behoudt bodembedekking en wisselt gewassen af om de gezondheid van de bodem te bevorderen en erosie te verminderen. Deze techniek verbetert de bodemstructuur en waterretentie, wat helpt bij een betere groei van planten en het verminderen van waterafvoer.
  
  
• Agroforestry: Dit landgebruiksmanagementsysteem integreert bomen, struiken en gewassen op hetzelfde stuk land. Agroforestry-systemen kunnen de bodemvruchtbaarheid verbeteren, erosie verminderen en waterbronnen behouden door schaduw te bieden en waterverlies door verdamping en transpiratie te verminderen.
  
  
• Regeneratieve landbouw: Dit is een holistische benadering van landbouw die tot doel heeft de gezondheid en vruchtbaarheid van de bodem te verbeteren, de biodiversiteit te vergroten en duurzame en veerkrachtige ecosystemen te bevorderen. Het houdt in dat er wordt samengewerkt met natuurlijke systemen en processen om de gezondheid van de bodem te verbeteren, CO₂ vast te leggen en de productiviteit en winstgevendheid van boerderijen te verbeteren.
  
  
• Druppelirrigatie: Deze waterbesparende techniek houdt in dat water rechtstreeks aan de wortels van de plant wordt afgeleverd via een netwerk van leidingen en sproeiers. Druppelirrigatie vermindert waterverlies door verdamping en afvoer en kan boeren helpen gewassen te verbouwen in gebieden met beperkte waterbronnen.
  

Tomatenplanten in een kas met een druppelirrigatiesysteem.

Lees meer: 10 landbouwtechnieken voor waterbehoud

Wat zijn groene technologieën?

Groene technologieën verwijzen naar duurzame technologieën die de impact van menselijke activiteiten op het milieu verminderen. Enkele groene technologieën die verwoestijning helpen bestrijden zijn onder meer:

• Zonnepanelen waterpompen: Deze pompen gebruiken zonne-energie om water op te pompen uit ondergrondse putten, rivieren of andere bronnen, wat vooral nuttig is in gebieden met beperkte toegang tot elektriciteit. Deze technologie helpt boeren om gewassen en bomen te verbouwen in droge regio's en vermindert het risico van verwoestijning.
  
  
• Windturbines: Windturbines genereren elektriciteit in gebieden met sterke wind, die waterpompen, irrigatiesystemen en ander landbouwmateriaal kunnen aandrijven. Dit kan de afhankelijkheid van fossiele brandstoffen verminderen en de CO₂-voetafdruk van landbouwactiviteiten minimaliseren.
  
  
• Biologisch afbreekbare mulch: Mulch is een laag materiaal die op de bodem wordt gelegd om water vast te houden en onkruid te beheersen. Biologisch afbreekbare mulch is gemaakt van organisch materiaal dat natuurlijk afbreekt in de loop van de tijd, waardoor de hoeveelheid afval die wordt geproduceerd door landbouwactiviteiten wordt verminderd.

Wat zijn de gemeenschapsgerichte oplossingen om verwoestijning tegen te gaan?

Lokale bevolkingen sterker maken

Een van de meest effectieve manieren om verwoestijning tegen te gaan, is door lokale gemeenschappen in staat te stellen de verantwoordelijkheid voor het probleem op zich te nemen en oplossingen aan te dragen. Lokale gemeenschappen worden vaak het meest getroffen door verwoestijning en hebben het grootste belang bij het keren van de trend. Enkele manieren om lokale gemeenschappen te versterken zijn onder meer:

• Het aanmoedigen van gemeenschapsdeelname: Gemeenschappen moeten worden aangemoedigd om deel te nemen aan besluitvormingsprocessen die van invloed zijn op hun land- en waterbronnen. Dit kan worden gedaan via gemeenschapsbijeenkomsten, workshops en andere forums waar gemeenschapsleden hun zorgen en meningen kunnen uiten. Als onderdeel van onze projecten voor energiezuinige kooktoestellen en herbebossing in Kenia, Kameroen en Oeganda houden we bijvoorbeeld regelmatig trainingssessies met de lokale bevolking. Ze kunnen deze kennis gebruiken in hun huishouden of op hun boerderij, of zich aansluiten bij ons team in kwekerijen om in hun levensonderhoud te voorzien.
  
  
• Het bieden van onderwijs en training: Gemeenschappen moeten worden voorzien van onderwijs en training over duurzame landbeheerpraktijken, technieken voor waterconservering en andere vaardigheden die hen helpen bij de bestrijding van verwoestijning. Dit kan worden bereikt door door de gemeenschap geleide trainingsprogramma's, peer-to-peer leren en samenwerking met lokale non-profitorganisaties en overheidsinstanties.

Het bevorderen van duurzame bestaansmiddelen

Het bevorderen van duurzame bestaansmiddelen helpt gemeenschappen hun afhankelijkheid van niet-duurzame landgebruikspraktijken die bijdragen aan verwoestijning verminderen. Dit kan worden bereikt door:

• Alternatieve inkomstgenererende activiteiten: Gemeenschappen moeten worden aangemoedigd om hun inkomstenbronnen te diversifiëren, buiten landbouw en veeteelt, die kwetsbaar zijn voor droogte en andere klimaatgerelateerde risico's. Dit kan onder meer het bevorderen van kleinschalige bedrijven, ecotoerisme en andere niet-landbouw middelen van bestaan omvatten.
  
  
• Duurzame landgebruikspraktijken: Gemeenschappen moeten worden aangemoedigd om duurzame landgebruikspraktijken te hanteren, zoals behoudslandbouw, agroforestry en duurzame begrazing, die de bodemvruchtbaarheid kunnen verbeteren, water kunnen besparen en erosie kunnen verminderen.
  
  
• Gemeenschapsgericht beheer van natuurlijke hulpbronnen: Gemeenschappen moeten worden aangemoedigd om hun natuurlijke hulpbronnen, zoals bossen, waterbronnen en wildlife, duurzaam en rechtvaardig te beheren. Dit kan onder meer het opzetten van door de gemeenschap beheerde reserves, duurzame oogstpraktijken en gemeenschapspatrouilles om illegale houtkap en stroperij te voorkomen, omvatten.
  
  

Landbouw in het landschap van de Atlasvallei, Marokko.

Verwoestijning bestrijden: een wereldwijde verantwoordelijkheid

In conclusie, verwoestijning is een urgente mondiale kwestie die niet alleen de direct getroffen regio's beïnvloedt, maar ook de bredere wereld door de negatieve gevolgen voor voedselzekerheid, economische stabiliteit en biodiversiteit. We moeten onze collectieve verantwoordelijkheid erkennen om verwoestijning te bestrijden en samenwerken om duurzame oplossingen op lokaal, nationaal en mondiaal niveau te implementeren.

Door duurzaam landgebruik te bevorderen, reforestatie- en bebossingsinspanningen te ondersteunen en beleidsmaatregelen en programma's te ontwikkelen om verwoestijning aan te pakken, kunnen we zorgen voor een veiligere en welvarender toekomst voor iedereen. Laten we dus vandaag actie ondernemen om onze planeet te beschermen voor toekomstige generaties.

Bestrijd verwoestijning met DGB

Met DGB kunt u of uw organisatie bijdragen aan het herstellen of, nog beter, voorkomen van verwoestijning door middel van herbebossingsprojecten. We hebben grootschalige wereldwijde herbebossings- en sociale projecten die de natuur herstellen en miljoenen bomen planten. We bieden kansen voor bedrijven en particulieren om bomen te planten voor gemeenschaps- en biodiversiteitsvoordelen. U kunt beginnen met één boom of er honderden planten voor uw bedrijf.

Neem voor meer informatie contact op met het projectteam