De Europese Commissie heeft een strategisch plan gepubliceerd dat richting moet geven aan de ontwikkeling van een kader voor natuur- en biodiversiteitscertificaten binnen de Europese Unie. Dit initiatief loopt parallel aan het bestaande beleid voor de CO₂-markt, maar is bedoeld om daarmee te integreren door gebruik te maken van vergelijkbare standaarden en verificatiesystemen.
De Doñana-moerassen in Spanje behoren tot de waardevolste en meest bedreigde biodiversiteitsgebieden van Europa. Ze zijn het leefgebied van de bedreigde Iberische lynx en vormen een belangrijk toevluchtsoord voor trekvogels. Afbeelding gegenereerd door AI.
De kern van de routekaart is het mobiliseren van zowel publieke als private investeringen om ecosystemen te herstellen, bedreigde diersoorten te beschermen en de biodiversiteit in de hele EU te versterken. Verstedelijking, intensieve landbouw, vervuiling en milieuschade hebben ertoe geleid dat veel natuurlijke habitats in Europa achteruitgaan. De Commissie benadrukt dat de huidige overheidsfinanciering ver achterblijft bij de geschatte €65 miljard die jaarlijks nodig is om de biodiversiteitsdoelen te halen.
In het kader van haar bredere financieringsstrategie voor natuur heeft de EU zich ertoe gecommitteerd om uiterlijk in 2027 tien procent van haar begroting aan biodiversiteitsprojecten te besteden en de externe financiering voor biodiversiteit te verdubbelen tot €7 miljard. Toch onderstreept de Commissie dat het combineren van publieke en private middelen essentieel is om voldoende schaal en effectiviteit te bereiken.
De EU wil zich bij de ontwikkeling van een certificeringssysteem voor biodiversiteitscertificaten laten inspireren door de ervaringen met de CO₂-markt. Het Carbon Removals and Farming Framework (CRCF) dient als vertrekpunt. De bedoeling is om tegen volgend jaar specifieke methodologieën en verificatie-instrumenten te ontwikkelen. Het gebruik van kennis en systemen uit de CO₂-markt kan de eerste stappen vergemakkelijken, zorgen voor samenhang in het beleid en de administratieve lasten beperken, aldus de Commissie.
Lees meer: Microsoft investeert miljoenen in CO₂-certificaten voor bosbeheer
Toch erkent dit framework dat biodiversiteitscertificaten aanzienlijk verschillen van CO₂-certificaten. Het meten en verifiëren van natuurwinst is complexer, en de waarde van biodiversiteit is vaak sterk afhankelijk van de locatie. ‘Ze kunnen betrekking hebben op maatregelen en gebieden zonder of met beperkt extra potentieel voor CO₂-opslag, maar met een hoge biodiversiteitswaarde, zoals steun aan bestuivers of het herstel van droge ecosystemen’, zo staat in het document.
Eve Tamme, adviseur op het gebied van CO₂-verwijdering, wijst op de uitdaging om biodiversiteitsindicatoren te ontwikkelen die vergelijkbaar zijn met de universeel erkende maatstaf van 1 ton CO₂. ‘Voor natuurgerichte markten bestaat geen equivalent van 1 ton CO₂, de basis van de CO₂-markt: een ton is een ton’, zegt ze. Ze benadrukt ook het belang van het vermijden van dubbele certificeringslagen. ‘Europa zou één milieucertificeringssysteem moeten hebben waaronder verschillende soorten activiteiten kunnen worden gekwantificeerd en gecertificeerd, en waaruit certificaten voortkomen.’
Belanghebbenden kunnen tot en met 30 september reageren op de voorstellen van de Commissie. Aanmeldingen voor de nieuwe expertgroep rond natuurgerichte certificaten zijn welkom tot 10 september 2025.
Lees meer: Van de grond tot in de ruimte: DGB’s impact in Oeganda
Natuurherstel draait om meer dan CO₂ alleen. Het gaat om de waarde van ecosystemen voor biodiversiteit en hun bijdrage aan veerkracht op de lange termijn. Nu de EU een nieuw pad uitstippelt voor natuurcertificaten, groeit de kans voor bedrijven om bij te dragen aan meetbaar ecologisch herstel. In samenwerking met DGB kunt u effectieve biodiversiteitsprojecten steunen die aansluiten op deze opkomende kaders én uw duurzaamheidsdoelen versterken. Meewerken aan een oplossing die écht impact maakt? Ontdek hoe uw bijdrage helpt bij het herstel van natuur op de plekken waar het het hardst nodig is.
